TILBURG – Twee moeders. Vier dochters. Tien huisdieren. Allebei een fulltimebaan én een studie ernaast. Het is niet voor iedereen dagelijkse kost, maar voor Joy (32) en Ilona (40) is het de normaalste zaak van de wereld. “We doen het echt samen.”
Al vijf jaar lang draait dit Drentse gezin op volle toeren. Joy en Ilona werken allebei 36 uur per week in de hulpverleningssector. Joy in de ggz en Ilona als coördinator bij een woonvoorziening. Met ook nog drie schoolgaande dochters (13, 11, 7), een peuter (1), twee honden, een kat en zeven cavia’s is het nooit saai.
Hoe ziet een gemiddelde week eruit bij jullie thuis?
“Chaos!” grapt Joy, om vervolgens uit te leggen dat een week bij hen er juist heel gestructureerd uitziet. “Onze werkroosters worden best ver vooruit gepland, wat ervoor zorgt dat wij ook ver vooruit kunnen plannen. Op de dagen dat wij allebei werken, gaan de kinderen na school naar een gastouder. Daarnaast hebben wij allebei standaard één middag in de week met de meiden.” Volgens Ilona is het moment dat ze ’s avonds allemaal thuiskomen heilig: “We zitten regelmatig wel anderhalf uur aan tafel tijdens het eten, dat is echt ons moment met elkaar. Ook de rest van de avond draait helemaal om quality time als gezin.”
Hoeveel planwerk gaat er in zo’n week zitten?
Ilona: “Er gaat wat werk in zitten, maar we krijgen er veel voor terug. Hierdoor hoeven we niks te laten en hebben we ook tijd voor andere dingen. Dat vinden we ook heel belangrijk. Dingen goed overleggen en goed afstemmen.” Joy: “Dit zorgt er ook voor dat we echt in het moment leven. Als ik de middag met de meiden ben, is mijn tijd ook echt voor hen.”
Was het voor jullie vanzelfsprekend, ook met kinderen, fulltime te blijven werken?
Joy: “Ik ben na mijn stage meteen gaan werken en heb dit altijd fulltime gedaan. Ik kom uit een ondernemersgezin, dus ik heb wel geleerd om hard te werken en de handen uit de mouwen te steken. Maar mijn moeder was ook huismoeder tot ik twaalf was, daarna is ze weer gaan studeren en werken en zo hebben mijn ouders hun eigen zaak opgestart.”
De drie oudste dochters komen uit een eerdere relatie van Ilona. “Mijn ex-man wilde niet minder gaan werken toen we kinderen kregen. Hij had een heel ander beeld over de rolverdeling van ouders met kinderen en vond dat de vrouw minder moest werken. Ik stond daar anders in. Je kiest samen voor kinderen. Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat als ik veel thuis zou zijn, ik ook geen leuke moeder zou zijn. Ik vind die afwisseling, die uitdaging, heerlijk. ”
Beiden zien hun werk ook echt als een hobby in plaats van als werk. “We houden er echt van en we halen er veel energie uit.” Die extra energie, maakt het voor beiden mogelijk óók nog een opleiding te volgen naast hun werk. Joy volgt de opleiding tot klinisch psycholoog en Ilona de opleiding hoger management. Joy: “We hebben veel afwisseling in ons leven en we doen wat we echt leuk vinden. Dat is het allerbelangrijkste.”
Hoe vinden de kinderen het dat jullie fulltime werken?
Joy: “Ik denk het bij ons niet heel anders is dan bij andere gezinnen. We starten met de kinderen op, brengen ze naar school. Als onze kinderen meekijkdagen hebben op school, komen wij allebei kijken. Zowel omdat we het leuk vinden als omdat we het belangrijk vinden. Zo blijven we betrokken bij hoe ze het op school doen. Daar leren wij ook weer van.”
Ilona: “Het is mooi dat het op deze manier past, maar als er ooit een moment komt dat dit niet meer gaat, zijn wij de eerste die minder zouden gaan werken. De kinderen staan hierin altijd op één. Maar zolang het wil en het kan, blijven we het zo doen.”
Joy: “Het nadeel voor de kinderen is dat ze met twee hulpverleners in huis wonen. Wij zijn net wat beter in het observeren, lezen van gedrag en zien wat er speelt. De kinderen worden daar soms helemaal gek van, maar het zorgt er ook voor dat we zien wanneer het goed of minder goed met ze gaat. Hier kunnen we dan op inspelen.”
Hebben jullie ook weleens vervelende reacties gehad op dat jullie allebei fulltime werken?
Ilona: “Zowel mijn ex-man, als mijn ex-schoonfamilie keken echt anders naar de man-vrouw verhouding. In hun ogen was de man degene die de kost verdient. Hier heb ik destijds nooit strijd om gemaakt. Ik ging gewoon mijn eigen gang en liet me niet door hen tegenhouden. In hun optiek hoort een vrouw thuis, maar dat vind ik echt niet meer van deze tijd. Er zijn tegenwoordig heel veel tweeverdieners.”
Joy: “Alleen hebben ze niet allemaal vier kinderen, twee honden, een kat en zeven cavia’s.”
Wat zouden jullie ouders die ook allebei fulltime willen blijven werken, maar zich druk maken om bepaalde zaken, mee willen geven?
“Communiceer en luister naar elkaar.” Ilona: “Zorg dat je er op je werk helemaal voor je werk bent en dat je er thuis helemaal voor de kinderen bent. Wij hebben geluk met een flexibele gastouder, maar ook in overleg is er op je werk veel mogelijk. Maak keuzes, wat doen we wel, wat doen we niet. En zoek naar mogelijkheden in plaats van naar problemen.”
Joy: “Wij betrekken de kinderen ook heel erg in het proces. Dus we leggen uit dat het geld deze vakantie naar een nieuwe auto gaat in plaats van de vakantie, maar bieden ook een alternatief om leuke dingen te gaan doen in Nederland. Geef ze dat stukje bewustwording ook mee. We zijn een team, we doen het echt samen.”
En wat zouden jullie de kinderen mee willen geven?
“We willen ze leren om op eigen benen te staan. We proberen ze te laten zien wat het leven kost en dat het beter is om je handen uit je mouwen te steken in plaats van je hand ophouden. De maatschappij vraagt tegenwoordig al veel tijd van ze, maar als ze naast hun school en sport ook ervaring op willen doen op werkgebied, moedigen wij dit alleen maar aan. Hiermee krijgen ze bepaalde verantwoordelijkheid, vergroten ze hun netwerk en leren ze bovenal heel veel. Voorop staat dat ze hierin balans ervaren en zich er zelf goed bij voelen. Het moet niet té zijn.”
Hoe ziet de werkrolverdeling in het huishouden er eigenlijk uit? Je leest het hier.
