26 en 42 jaar, dat is nogal een verschil. Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?
Naomi: “Ik heb twee zoontjes op de buitenschoolse opvang waar Mario één van de leiders is. Plotseling vroeg mijn zoontje me: ‘Mama, wie van de leiders op de BSO vind jij een leuke man?’ ‘Ik vind Mario wel een leuke man’, antwoordde ik. Een week daarna haalde ik mijn zoontje op, toen hij letterlijk waar ik bij stond zei: ‘Mijn moeder vind jou een leuke man.’ Ik schaamde natuurlijk wel een beetje, maar kinderen zeggen gewoon wat ze willen zeggen natuurlijk.”
En wat dachten jullie toen jullie zo tegenover elkaar stonden?
Naomi: “We hadden wel zo’n momentje dat we dachten: oké, leuk. Het is echt een type man waar ik op val. Zijn hele performance spreekt me aan. Qua uiterlijk vind ik vooral dat buitenlandse van hem mooi, hij heeft een Indische vader. En deze man is heel nonchalant, daar houd ik heel erg van.” Mario: “Dat was geheel wederzijds, anders zaten wij hier natuurlijk niet. Het was gewoon een heel leuke vrouw om te zien. Goed verzorgd, gewoon een mooie verschijning.”
En? Hoe is het toen verder gegaan?
Naomi: “Ik heb hem een bericht via Instagram gestuurd. Wat voor bericht het was? Hé, kwam ik jou daar nou net tegen?, zoiets was het.” Mario: “Het was een afgeschermd profiel, dus ik wist eerst niet dat zij het was. Toen zijn we met elkaar aan de praat geraakt en ga ik haar uiteindelijk mijn telefoonnummer. We praatten verder via Whatsapp, tot we uiteindelijk besloten dat we een stelletje waren.”
Jullie verschillen wel zestien van elkaar. Was dat geen belemmering voor een relatie?
Naomi: “Ik wist op voorhand wel dat ‘ie een stuk jonger was, maar hij ziet er niet uit als 26. Ik had hem eerder als dertig ingeschat. Ook zie ik er zelf jonger uit dan 42. Maar ik geef wel toe: als ik had geweten dat het verschil zo groot was, had het ook nooit gedurfd om hem te benaderen. Alleen was het zo dat de berichtjes steeds leuker werden en op een gegeven moment kan je dan niet meer terug.”
Hoe reageerde de omgeving op jullie relatie, ik kan me voorstellen dat ze wel even gek opkeken?
Naomi: “We hebben het een beetje stilgehouden in het eerste halfjaar, ook omdat ik natuurlijk moeder van twee zoontjes op de BSO van Mario ben. Ook waren we bang voor de reacties van anderen, omdat zestien jaar natuurlijk geen standaardverschil is. We verwachtten dat mensen er wel een bepaalde mening over zouden hebben. Nu hebben we het naar buiten gebracht en krijgen we alleen maar positieve reacties. Het valt ons ook op dat het veel vaker voorkomt, maar dat komt misschien ook omdat we er nu meer op letten.”
Wat is nu het grote voordeel van jullie relatie?
Naomi: “We weten gewoon goed wat we willen. Ik merk ook gewoon niet dat Mario een stuk jonger dan mij is, omdat hij zo volwassen is in zijn gedrag. En als dat wel zo is dan houdt hij mij een stuk jonger dan ik me al voel. Of er ook nadelen aan onze relatie zitten? Nee, eigenlijk niet. Ik weet als vrouw heel goed wat ik wil en dat is voor hem ook heel fijn. We hebben geen dingetjes waar we ruzie over hebben ofzo, iets wat ik in eerder relaties wel eens heb gehad. Als ik a zeg, zegt Mario a en als hij b zegt, zeg ik b.”
Verbindt het leeftijdsverschil jullie juist?
Naomi: “Ja, het verbindt ons juist dat we in een andere tijd zijn opgegroeid. Pas gingen we bijvoorbeeld naar een film uit 1986. Toen was hij er bijvoorbeeld nog niet. Daar maak ik dan nog weleens grapjes over. Juist het leeftijdsverschil houdt de relatie leuk.”
