FOTOREPORTAGE | PRIDE: Utrecht was zichzelf; en nog nooit was ze zo mooi

UTRECHT – Nergens langs de kilometers bootroute door de Utrechtse binnenstad is een onbezet stukje kade te vinden. Vlaggen zwaaien op hoge stokken, hangen als cape op ruggen en sieren de randen van boten en hekken als banieren. Een van de vijftig boten komt onder een brug vandaan. Erop: een opblaasbare Domtoren, die opstaat onder het daverend applaus van duizenden trotse mensen. 

 

Muziek schalt uit de boksen. Gay-anthems van Queen, Icona Pop, Boney M en Gloria Gaynor worden aan elkaar gepraat door dragqueens, terwijl de confetti door de lucht vliegt. Een furry valt bijna in het water tijdens het springen, iemand in een rolstoel draait rondjes, kinderen dansen in kleurrijke shirts. Politieagenten delen keycords uit. 

 

Trots, daar gaat het zaterdag om. Trots om jezelf te zijn. Hetero, homo, lesbienne, trans, intersekse, non-binair, queer, fetishist, kinkster, polyamoreus, non-monogaam, monogaam, geen van alle of van alles wat – het mag. Tussen de menigte deelt een man flyers uit: ‘Ik hou van Jezus’. Dat mag ook. Veel boten zijn gesponsord door bedrijven. Dat mag ook. Er wordt geprotesteerd tegen bedrijven die pride gebruiken als marketing. Dat mag ook.  

 

Lees verder onder de foto’s 

 

  • Een protesteerder in Amsterdam met een protestbord.

 

De parade bewijst dat het belangrijk is om jezelf te zijn. Er zijn vaker grote feesten in de binnenstad van Utrecht. Twee dagen hiervoor vierde de stad haar 900-jarig jubileum. Ieder jaar stromen de straten vol tijdens koningsnacht, een feest dat hier begonnen is. De Giro d’Italia en de Tour de France zijn er van start gegaan. Stuk voor stuk dagen en nachten gevuld met enthousiasme. Maar toch, en ja dit is een subjectieve ervaring van uw fotograaf, die bij alle evenementen uit deze paragraaf aanwezig is geweest, toch heeft Utrecht er nooit vrolijker, gelukkiger en mooier uitgezien dan tijdens Utrecht Canal Pride.  

 

Daarom is het belangrijk om jezelf te mogen zijn. En daarom liep ook ik met de pridevlag mee uit, met een stevige knoop aan mijn cameratas vastgemaakt. Voor het eerst kwam deze uit de lade onder mijn bed, en ik ben lang niet zo vrolijk geweest. Dat ik niemand anders met dezelfde vlag heb gezien, maakt me niet uit. Misschien ben ik daar juist wel, best wel, trots op.  

 

Benieuwd naar de volledige Pride-fotoreportage? Bekijk deze in ons blad Nooit of Nu.

 

1 reactie op “FOTOREPORTAGE | PRIDE: Utrecht was zichzelf; en nog nooit was ze zo mooi”

  1. Good ԁay! This is my first visit to your blog! We
    are a team of volunteerѕ and starting a new project in a community in the same niche.

    Your blog providеd us useful information to worҝ
    on. You have done a wonderful job!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *